ครูแจ้งเตือนเด็กๆว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไปอากาศจะเปลี่ยนแล้ว หนาวทุกวัน โดยเฉพาะตอนเช้าจะหนาวมาก 4-6 องศา ต้องแต่งตัวให้อบอุ่น วันนี้เป็นวันที่เราสลับตารางกับวันพุธของสัปดาห์แรกค่ะ มาถึงจุดนัดพบที่หน้ารร. girl high เราต้องรอพวกผู้หญิงออกมาจากกิจกรรมใน assembly hall อากาศหนาว ครูชวนเด็กๆที่รออยู่ในรถลงมาเล่นพ่นควันออกจากปากกัน สอนเทคนิคในการพ่นควัน ยืนพ่นควันกันสนุกสนาน แต่พอจะถ่ายVDO ทีไรพ่นไม่ออกทุกที กร้ากกกก
เควินมีความภูมิอกภูมิใจกับเป้ Smiggle ที่ซื้อมาอย่างมาก กระเป๋าดูตุงมากจนปิดไม่ได้ ครูเลยขอเปิดดู ในกระเป๋าอัดแน่นไปด้วย item ต่างๆของ Smiggle ที่ซื้อมา ทั้งกล่องข้าว กระเป๋าสตางค์
ครู: เควินไป Smiggle ที่ Queenstown มากี่รอบครับ
เควิน: มากกว่า 10 ครับ
ครู: แล้วครีมที่ซื้อมาฝากคุณแม่ แบกมาด้วยทำไมครับ
เควิน: เซร่า (โฮสต์) เค้าบอกว่าเค้าชอบมาก อยากได้มาก ผมเลยต้องเอามาด้วย ไม่กล้าทิ้งไว้ที่บ้าน ฮ่าๆๆๆ อยู่กับเด็กๆมีเรื่องให้ได้ขำตลอดค่ะ
เราไป Aviation Museum พิพิธภัณฑ์เครื่องบินของเมือง Timaru ซึ่งมี Richard Pears เป็นผู้ที่ประดิษฐ์เครื่องบินและฝึกบินในเวลาใกล้เคียงกับ The Wright Brothers มีเครื่องบินในอดีตโชว์อยู่หลายลำ แบ่งเด็กๆเป็น 2 กลุ่ม ครูเดินอยู่กับกลุ่มเด็กผู้ชาย สิ่งที่ได้รับความสนใจมากสุดคือ Siren ที่ไว้ให้สัญญาณการทิ้งระเบิดตอนสมัยตอนสงครามโลก เด็กผู้ชายหมุนกันใหญ่ จนครูหูชาไปเลย เควินบอกวิทยากรว่า อยากซื้อกลับบ้าน เอาไว้ปลุกตอนคุณพ่อไม่ตื่น ครูว่าคนที่ไม่ตื่นน่าจะเป็นเควินมากกว่ามั้ง ฮ่าๆๆๆๆ
เราไปแวะเมือง Geraldine เป็นเมืองเล็กๆติด Timaru เป็นเมืองที่ผลิตโฮมเมดแยมยี่ห้อ Barker’s อันเลื่องชื่อ มีร้านขายผลิตภัณฑ์ของ Barker’s ทั้งแยม น้ำผลไม้ และซอสผลไม้ ครูห้ามเด็กๆไว้ไม่อยากให้ซื้อเพราะมันจะหนักกระเป๋ามาก ขวดเป็นแก้ว มีร้านขายโฮมเมดชีสนานาชนิดด้วย (ครูมักเปรียบเทียบชีสกับน้ำพริก และแอปเปิลกับมะม่วงของบ้านเรา มันมีมากมายหลายชนิดเหลือเกิน) เราเดินสำรวจร้าน Barker’s และร้านชีส (ชิมฟรี) เด็กๆเอา lunch box มานั่งทานที่ café ซื้อไอศกรีมบ้างเครื่องดื่มชอคโกแลตบ้าง (ตามเคย) ครูป้านสัญญากับสกายและเควินจะเอาข้าวไข่เจียวมาให้ทาน พกข้าวไข่เจียวมา 2 กล่องแบบอัดแน่นๆ ราดซอสพริกมาด้วย เควินทานไปเผ็ดไปน้ำหูน้ำตาไหล หุบปากไม่ได้ ครูคงมือหนักซอสพริกไปหน่อย พี่ปั้นเลยมาช่วยทานจนหมด ส่วนสกายทานหมดเกลี้ยง สาวๆเดินสำรวจแถวนี้หมดแล้ว มาขออนุญาตเดินสำรวจด้านนอกและเดินไป supermarket กัน
สกาย: ครูป้านครับ สามคนนั้น (โต๊ะข้างๆ) ที่นั่ง jet boat อยู่แถวหน้าสุด ลำเดียวกับเรา ครูหันไปดู ใช่จริงๆด้วย นักท่องเที่ยวทั้งสามคนจำพวกเราได้เหมือนกัน ลุกมาทักทายพวกเรา เควินทำสัญญาณมือชูนิ้วชี้ ยกขึ้นเหนือศรีษะแล้วหมุนๆซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ Spin 360 องศา ตอนเล่น jet boat ซึ่งเป็นตอนที่สนุกที่สุด คุณลุงหัวเราะชอบใจใหญ่ แล้วทำท่าเดียวกันกับเควิน สามคนนี้เป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก เป็นนักธุรกิจชาวสิงคโปร์มาท่องเที่ยวกันค่ะ โลกกลมจริงๆ
ระหว่างทานอาหารกลางวัน ครู: โอมหายไปไหน เสียงครูน่าจะดัง หรือไม่โอมก็หูดีมาก โอมเดินออกมาจาก Art Gallery ยิ้มแฉ่ง ผมอยู่นี่ครับ..ดูภาพอยู่ ตอนไป Queenstown โอมคือคนที่ครูห่วงที่สุด เพราะความสนใจของโอมไม่เหมือนเด็กคนอื่น โอมจึงขอแยกไปเดินเองเสมอๆ สิ่งหนึ่งที่เราต้องยอมรับคือเด็กๆแต่ละคนไม่เหมือนกัน ครูมีกฎห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว แต่ครูก็ต้องยืดหยุ่นให้โอม โอมจะโทรบอกบอกครูทุกระยะ ว่าโอมอยู่ที่ไหน ทุกครั้งที่โอมจะเปลี่ยนร้านเปลี่ยนที่ไป โอมจะโทรรายงานครูทุกครั้ง โอมจะไปทานอาหารร้านไหน โอมก็จะโทรบอกครู จุดนี้ครูชื่นชมค่ะ ถือว่ามีความรับผิดชอบมาก ตอนที่ครูไปรอ Fergburger โอมโทรมา อยากตามมาดูร้าน ครูบอกให้เปิด google map แล้วเดินมา โอมสะกดชื่อร้านผิด เลยไปผิดร้าน โอมก็ไม่ได้ตกใจอะไร ครูสะกดคำให้ใหม่ โอมก็เดินมาจนถูก
ตัดกลับมาที่ Geraldine ใกล้ๆกันมีสนามเด็กเล่น และมี museum เล็กๆ ครูถามเด็กๆว่าใครอยากไป museum บ้าง มีปั้นกับเควินอยากไป ครูพา 2 คนนี้เดินไป museum ที่เหลือเล่นอยู่ที่สนามเด็กเล่น แม้แต่เมืองเล็กๆอย่าง Geraldine ที่มีประชากร 2000 คน ยังมี museum น่าสนใจมากค่ะ เควินสนใจเครื่องโทรศัพท์โบราณมาก พี่ปั้นก็เดินสำรวจสนใจทุกสิ่งอย่าง มีภาพเปรียบเทียบอาคารห้างร้านสถานที่สำคัญ ตั้งแต่ 150 ปีที่แล้ว ทุกๆ 40-50 ปี จนถึงภาพในปัจจุบัน ว่ามีความเปี่ยนแปลงไปอย่างไร อันนี้ครูชอบมาก
ไปต่อที่ Peel Forest อยู่ใน Geraldine นี่ละค่ะ เดินเข้าป่าไปดูต้นไม้ยักษ์ สองข้างทางมีต้นไม้นานาพันธุ์ เด็กๆเดินสำรวจป่าไปเรื่อยๆ ไปจนถึงเจ้าต้นไม้ยักษ์ ก็เดินกลับออกมา ปั้นกับเควินอีกแล้วชอบมากขอเดินวนป่า 2 รอบ
จุดสุดท้ายคือ Sheep Farm ไปชมฟาร์มจริงๆมีแกะหมื่นกว่าตัว มีการโชว์การทำงานของสุนัขต้อนแกะแสนรู้ (สุนัขราคาแสนกว่าบาท) วิ่งไล่ต้อนแกะเข้าฟาร์ม โชว์การตัดขนแกะ มีความโกลาหลเล็กน้อยเพราะมีหลายคนกลัวสุนัขและกลัวแกะ ต้องคัดคนที่ชอบมาดูกับครูใกล้ๆ ส่วนคนที่กลัวไปอยู่ระยะห่างๆกับเซร่า
วันสนุกๆที่อัดแน่นไปด้วยการเรียนรู้ หมดไปอีก 1 วัน ครูเชื่ออย่างที่สุดว่าการเรียนรู้ไม่ได้มีอยู่แค่ในห้องเรียนค่ะ
